Van appelboom tot moestuin op balkon
Zoetermeerder Walter Hulskamp kwam in de Corona-tijd en toen hij wegens ziekte zijn hobbies (golfen, dansen, wandelen) niet meer kon beoefenen, via goede kennnis Kamla, een wandelmaatje, terecht bij het Voedelbuurtbos. Kamla vroeg of dat wat voor hem kon zijn. Walter houdt erg van de natuur, dus dat idee sloeg wel aan en hij ging er naar toe.
“De mensen van GeuzeGroen waren en zijn zo aardig, lief, behulpzaam voor hem en ook zo belangstellend, heel fijn!”
Toen het voedelbuurtbos nog helemaal kaal was, heeft Walter onder meer geholpen met het graven van wadi’s, een soort kuilen waarnaartoe vanuit geulen overtollig regenwater wordt afgevoerd en waarin regenwater opgeslagen kan worden. Hij zag hoe de eerste boompjes werden aangeplant.
“Toen het bos in augustus overwoekerd was door klaver, kon ik tijdens een klusje de wadi’s en de geulen niet meer zien” vertelt Walter. Hij viel in een geul en kon niet meer overeind komen. Gelukkig waren daar de mede-vrijwilligers Erling en Helen, die Walter overeind hielpen. Tijdens deze reddingsoperatie bleek zijn fietssleutel uit zijn broekzak te zijn gevallen. Zij konden het sleuteltje niet vinden.
“De volgende dag ben ik zelf teruggegaan en vond ik mijn fietssleuteltje onder een appelboom. Ik dacht gelijk: dit wordt mijn boom en ik adopteerde hem.”
Het is een Princess Noble-appelboom, een oud ras dat al in het begin van de 18 e eeuw in geschriften wordt genoemd. De exacte oorsprong is niet bekend. De appels zijn lichtgroen met een lichte rode kleur, knapperig, zachtzuur van smaak en ze hebben gelig vruchtvlees. “Helaas zal ik de appels van deze boom, die we pas over een paar jaar verwachten, niet meer kunnen zien,” zegt Walter.
Toen het voor Walter lastiger werd om naar GeuzeGroen te gaan, besloot hij een moestuin in potten op zijn eigen balkon aan te leggen. Zo is hij nu met tomaten en paprika’s bezig. Hij is een mini- voedselbuurtbos op zijn balkon aan het scheppen en kan nu iedere dag van de verzorging en de groei van zijn gewassen genieten.
Fris boompje
Tijdens de hete droge zomervakantie van vorig jaar heeft Walter wekelijks een bezoekje aan zijn boom gebracht en hem overvloedig begoten. Toen Walter na de vakantie Klaartje tegenkwam, sprak die haar verwondering uit, dat zijn boompje er zo fris bijstond in tegenstelling tot de omringende boompjes.
Baby-boom
Walter (88), die is geboren in de plaats Bogor op Java, vertelt in aansluiting op zijn bijzondere appelboomverhaal een prachtig verhaal over de Toraja-baby-boom. In het afgelegen gebied Tana Toraja op het Indonesische eiland Sulawesi worden overleden baby’s – voordat ze tandjes krijgen – begraven in de holte van een levende boom. Het kindje wordt als het ware meegenomen door de levenssappen van de boom, waarna het uiteindelijk zou opstijgen naar de hemel. Walter zou na zijn overlijden ook graag willen worden opgenomen door de natuur.
Mooie wensen
Walter heeft veel mooie wensen voor de toekomst van voedselbuurtbos GeuzeGroen. Hij spreekt ze uit: “Ik wens GeuzeGroen toe dat alle planten goed uit zullen uitgroeien en dat het vele werk van de oprichters Klaartje en Astrid en van de vrijwilligers in de toekomst recht wordt gedaan. Ik hoop dat er genoeg vrijwilligers zijn en blijven. Ik hoop dat het bos verder gevrijwaard blijft van vandalisme. Ook hoop ik dat er niet veel honden op het terrein komen. Die maken soms bijvoorbeeld aardbeienplantjes stuk.”
Tekst: Christa van der Hoff