In het Oude Dorp (Zoetermeer) heeft Joke Sterk (79) achter haar huis een natuurtuin van 20 meter diep en 10 meter breed. Joke woont sinds 1993 in dit huis. Ze vertelt: “De huisjes werden in 1948 gebouwd met een grote tuin, zodat mensen er een kas neer konden zetten. In de kas konden ze hun eigen groenten en fruit verbouwen om zo kort na de oorlog zelfvoorzienend te zijn. Sommige mensen hebben de kas nog steeds in hun tuin staan.”
Bij Joke heeft de kas plaats gemaakt voor een wilde natuurtuin, die Joke bijna letterlijk boven het hoofd dreigt te groeien. “Tot voor kort werkte ik in de thuiszorg. Ik had na het werk geen puf meer om in mijn tuin te werken. Nu is het voor mij alleen lastig om al het tuinafval af te voeren. De tuin is mij ietsje te wild geworden. Maar ik wil hier heel graag blijven wonen: ik ben enorm gehecht aan mijn natuurtuin.”
Toen Joke hier begin jaren negentig kwam wonen, bestond de tuin louter uit een gazon. “Voor mij woonde hier een vrouw met twee zoon, van wie er een stucadoor was. Alles was efficient ingericht en aangepakt.” Onder Joke’s ‘bewind’ transformeerde de tuin langzaam tot een wilde natuurtuin. Zelf plantte ze er een magnoliaboompje in, dat inmiddels is uitgegroeid tot een ware reus die bijna de volle breedte van de tuin in beslag neemt. “In het voorjaar geniet ik enorm van de prachtige bloesem: dan is de magnolia op zijn mooist. ”Verder noemt ze het appelboompje en de vlier. Ook de vlier is inmiddels behoorlijk uit de kluiten gewassen.
Joke’s wilde tuin is een droom voor kinderen om in te spelen. Ze vertelt: “De hut die de buurkinderen er vroeger in bouwden, staat er nog steeds.”
Joke houdt ook erg van egels en vogels. Er liggen voor hen veel takkenbossen en sprokkelhout in de tuin. “In het najaar komen ze daar op af. Ik zorg voor ze door ze kattenbrokjes en water te geven.” De kippen van de buurvrouw hebben het ook erg naar hun zin in deze tuin, ze scharrelen er vaak lekker rond. Joke vindt dat erg leuk en heeft ook wat aan ze: ze houden het gras een beetje bij. De vogels, waarvoor Joke allerlei soorten voer heeft opgehangen, vinden een welkom onderkomen tussen de dakpannen van het huis. Joke signaleerde ondermeer merels, lijsters, een kramsvogel, veel jonge vogels ook. “In mijn ANWB-natuurgids zoek ik ze allemaal op. Ik vind het heerlijk om naar ze te kijken en te luisteren, in de natuur van mijn eigen tuin kom ik helemaal tot rust.”
Dit is wat Joke Sterk voor het Voedselbuurtbos hoopt:
“Ik hoop dat het Voedselbuurtbos een goede voedingbodem mag en kan zijn voor de omgeving. Ik ben reuze benieuwd”.
Tekst Christa van der Hoff