“De clivia was er gewoon altijd”
Joyce Bennis-Wissink uit het Oude Dorp in Zoetermeer, vrijwilligster bij Voedselbuurtbos GeuzeGroen, kan zich haar tijd zonder clivia niet herinneren. Zij vertelt: “In de jaren vijftig gaf mijn overgrootmoeder aan mijn oma stekjes van haar clivia mee toen ze het huis uitging. Datzelfde deed mijn oma zo’n 20 jaar later bij mijn moeder. En toen ik zelf 25 jaar geleden het huis uitging, kreeg ik ook weer stekken van diezelfde clivia mee. Mijn zoon Simon en dochter Julie zal ik dus zeker ook niet zonder clivia-stekjes het huis uit laten gaan!” Dochter Julie is 16 en gaat naar verwachting over twee jaar het huis uit om te studeren. Moeder Joyce ziet er nog niet echt naar uit, zo fijn heeft ze het met haar kinderen nog thuis.
De kids vinden de clivia wel mooi. “Ze weten niet beter of de clivia is er.”
De clivia, die bijna een meter hoog is en en diameter heeft van 80 centimeter, staat in een pot op de grond te pronken in de woonkamer van huize Bennis. Eens in de zoveel jaar komen er prachtige bloemen aan: oranjerode, lelie-achtige bloemen met een geel hart en gele meeldraden. Joyce: “Het zijn vrij kleine bloemetjes, die in een kransje zijn gegroepeerd.” De bloemetjes geuren licht. De familie-clivia heeft lange, donkergroene, vrij dikke bladeren. Hij is behoorlijk uit de kluiten gewassen omdat er meerdere stekken bij zijn gekomen.
Toen de familie Bennis tussen medio 2015 en medio 2016 een jaar op wereldreis was, zagen ze de clivia in Zuid-Afrika als buitenplant staan. “Zuid-Afrika is de oorsprong van de clivia,” weet Joyce. De mensen die hun huis tijdens de reis tijdelijk bewoonden, hebben voor de clivia gezorgd. Overigens heeft Joyce over de avontuurlijke wereldreis van haar gezin een interessant boek geschreven, ‘14theroad’. Ze heeft het in eigen beheer uitgegeven.
Joyce zegt dat ze niet echt groene vingers heeft, en haar planten staan er daardoor niet altijd even florissant bij. “In sommige perioden doen ze het beter dan in andere. Ik vind het echter zielig om ze weg te doen.”
Wat het meest bijzondere is aan haar clivia? “Hij was en is er gewoon altijd bij.”
De clivia of de Sint-Jozefplant is een geslacht uit de narcisfamilie. Het geslacht werd door ene John Lindley vernoemd naar Lady Charlotte Florentine Clive, hertogin van Northumberland en gouvernante van koningin Victoria, voormalig koningin van het Verenigd Koninkrijk (1837-1901). De eerste, uit Zuid-Afrika geïmporteerde clivia’s bloeiden op Lady Charlotte’s landgoed Almwick (bron: Wikipedia).
Tekst: Christa van der Hoff
