De kastanjeboom van Christa

Al 32 jaar heeft Christa van der Hoff uit Zoetermeer een bijzonder band met haar kastanjeboom. Ze vertelt: “De boom stond al naast het huis toen wij hier kwamen wonen. Het was een extra aansporing voor ons om voor dit huis te kiezen. Wij waren meteen weg van deze kastanjeboom. Ik ben een kind van de herfst, geboren in oktober. De herfst is mijn favoriete seizoen. Zodra de blaadjes gaan dwarrelen, word ik helemaal blij! Ik hou van de prachtige diepbruine kleur van de kastanje, van de vorm en de roestige verkleuring van de grote bladeren. Ik hou van de glans van een pas gevallen kastanje en van de waterdruppeltjes erop als het net geregend heeft.” Ook het doffe plofje waarmee de kastanje de grond raakt, brengt haar in vervoering.

De kastanjeboom is een bekende boom in de buurt. Kinderen komen er graag kastanjes zoeken voor hun herfststukjes. Er zijn drie basisscholen vlakbij en hele klassen lopen er zingend onderdoor. “Daardoor ga ik ’s ochtens vroeg meteen naar buiten om te kijken of er al wat kastanjes liggen voor onszelf. Als het hard gewaaid heeft, hebben we een rijke oogst. Per seioen vallen er honderden naar beneden.” Deze kastanjes zijn niet eetbaar. Christa: “Een beetje jammer vind ik dat wel, want koken is een van mijn passies”. Prachtig ook vindt ze de kroon die de kastanjeboom met haar takken en bladeren vormt. Er is een grote holte door ontstaan. Van de bescherming van deze metersbrede holte maken veel fietsers en voetgangers dankbaar gebruik als ze een schuilplaats zoeken voor de regen. Christa ergert zich weleens een beetje aan kinderen die met stokken hard tegen de takken slaan om er kastanjes uit te meppen. Maar wat vorig najaar gebeurde, had ze nog niet eerder meegemaakt. “Ik stond op de eerste verdieping te strijken toen ik ineens een man in de boom zag zitten die keihard aan de takken schudde voor een groepje kinderen. Ik gebaarde hem dat ik daar niet zo blij mee was. Toen ik weer beneden kwam, zat -ie er nog steeds in. Ik ging naar buiten en vroeg of hij eruit wou komen. Dat deed hij gelukkig. Ik heb respect voor mijn boom en wil graag dat anderen dat ook hebben. Had hij even aangebeld, dan had ik hem zeker kastanjes meegegeven voor zijn kinderen.”

Dit is deel 3 van de serie “Band met een Plant”